4e dag editie 2

Samen met Frans zit ik lekker op het terras en we laten de dag de revue passeren. Het terras is de enige plek waar we internet hebben. De maand schijnt zichtbaar achter de wolken, zacht regent het op de druivenranken die het terras van schaduw voorzien. De stilte is als een warme deken die ons toedekt na een dag die veel koeler was dan gisteren. een ideale dag om eerste pijnpuntjes in de onderlinge relaties naar boven te laten komen. maar niets van dat al.
Vanochtend begonnen met een brood ontbijt. Heel anders dan de yoghurt ontbijten die ik gewend ben. Het vukt de maag. Op de fiets, met regen. Gelukkig eerst een lange afdaling. voorzichtig want het is glad. na 10 km komt een lange klim. van 432 meter naar 1082 meter, op naar Alentejaro, met de oudste herberg van Spanje. een prachtig keramieken bord herinnert er aan een grote overval die hier in 1786 heeft plaatsgehad. 12 bandito's hebben een postkoets overvallen en diverse stukken buitgemnaakt. koffie met appel dan wel amadelgebak gegeten. het gebak bij de koffie's begint ondertussen de mueslirepen te vervangen. ik zeul er al dagen mee rond. daarna door naar Zaffaraye waar we bij Con Pedro in het enige kafe dat open was in een uithoek gestald werden. we gaan steeds gemeenschappelijker denken en doen. allemaal hetzelfde menu, goulash met frites. de zumo de naranja (van echte sinaasappelen deze keer) vervangt de zumo, de verdunde citrusdrank die je overal aangeboden krijgt. dan maken we een rit aan een stuk door naar alhama de grenada. een tocht met felle klimmetjes, 1 meer dan we gedacht hadden. Frans heeft het er zelfs moeilijk mee. we doorkruisen een prachtig tuinbouwgebied op hoogte. in het hotel Ventorro (met de wind vrij vertaald) een 3 km buiten alhama aangekomen heeft Jan een aangename verrassing voor ons. Niet alleen dat het bijzonder vraai gelegen is, geen verkeer, aan een meer maar de haman doet ons alle pijn van de dagtocht vergeten. heerlijke warmte, heerlijke handen die de spieren masseren en losmaken voor 1 van ons die al dagen met spierpijn fietst (hulde). met Don Giorgo naar alhama waar we willen eten. Diner was niet beschikbaar bij het hotel. een prachtig oud plein waar spaanse pensionado's aangeven hoe je op gezonde wijze je oude dag kunt leven. samen op en neer lopen over het plein. de jeugd die er rondhangt en de nog jongere jeugd die er in de speeltuin spelen. langs de rand van het dorp prachtige vergezichten en in staat van ontbinding verkerende huizen. eten, en drinken zoeken. drinken voor bij de wedstrijd. eten om dat na een dag fietsen en haman ontstane honger te stillen. het aanbevolen restaurant levert schaamtijd op. er is geen klik met het bedienend personeel. na een drankje verdwijnen we, het personeel verbouwereerd achterlatend, naar het buurtrestaurant. daar 4 familiare pizza's gegeten. van het bord in de hand, het groepsgevoel groeit. we kunnen nog meer aan. serieuze gesprekken over het leven en de dood, triumph des willens en hoe we over 20 jaar denbken te fietsen met elkaar. wat dat we doorgaan staat als een paal boven water. morgen meer.